We're still here...
We're still keeping our hopes up! We are alive and there is a place inside us: hopeful and fertile...
In 20 years or less, we will write stories on Love, Life and Challenge in Green Years.
Here approaches the first anniversary of the cheat, the coupe, the brutal diminish of our freedom and we are still here... in the shadow...
Not so irrelevant:
the Chris de burgh song had always been a dear one for me:
Friday, June 11, 2010
Oh My Brave Hearts
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
امروز داشتم مثل همه روزهای دیگه وبگردی می کردم. جرس، کلمه، ... و اینقدر از این وبسایت ها هست که بخونی و به فکر فرو بری که چکار باید کرد؟ یه حس بدی به آدم دست می ده گاهی... به حس نا امیدی. فکر می کنی این همه تلاش، این همه زحمت، پس چرا باید اینطوری بشه. و بعد اومدم و این نوشته رو خوندم. آبی بود روی آتیش خشم و نا امیدیم. 20 سال چندان هم دور نیست. دور هم خواهیم نشست و شیرینی های خاطرات تلخ این روزها رو مرور خواهیم کرد
Post a Comment